Column senioren-coach Marieke Schuurman
“Werk je nog?”
Op mijn 65e kwam 17 jaar mantelzorg ten einde met het overlijden van mijn moeder op 97-jarige leeftijd. Ik besloot dat ik iets wilde doen met mijn ervaringen. Tegelijkertijd realiseerde ik mij dat, als ik zo oud kan worden als mijn moeder, ik voor de komende 30 jaar nog een nieuwe carrière kan beginnen. En dat heb ik gedaan.
Opleiding tot senioren-coach
In mijn Bureau voor diagnostiek en begeleiding van (hoog)begaafde kinderen begeleid ik, als orthopedagoog, nu vooral jong volwassenen met hoog potentieel. Met een rugzak vol (mantelzorg)ervaring vond ik, daarnaast, een korte opleiding tot senioren-coach. Mijn doel in deze nieuwe rol is het werken aan een positief ‘verschuivende’ beeldvorming van ‘ouder worden’ in een tijd waarin we met elkaar nog niet eerder zo oud geworden zijn.
Behoefte aan een nieuwe taal
Voor het eerst in mijn carrière behoor ik tot mijn eigen doelgroep. Veel voorbeelden van ouder worden heb ik zelf bij de hand. Het valt mij op hoe weinig verhalen er zijn, waarin ik mij herken. Veelal zijn verhalen zorg- en/of probleemgeoriënteerd. Ik schreef het net al: we zijn met elkaar nog nooit zo oud geworden. Wat betekent dit voor ons? Wat kunnen wij als ouderen hierin voor onszelf en/of anderen betekenen? Wat betekent dit voor onze voorzieningen?
Deze vraagstukken spelen in mijn dagelijkse werk. We kunnen samen kennis en ervaring delen en nieuwe kennis laten ontstaan. Zo heb ik behoefte aan nieuwe taal om bestaande thema’s van binnenuit te beschrijven.
Op zoek naar gelijkgestemden
Regelmatig werd mij gevraagd: ‘Werk je nog?’ Meestal wist ik niet goed raad met die vraag. Ik werk. Punt. Vanuit de behoefte aan die nieuwe taal en herkenbaarheid, ben ik op zoek gegaan naar andere 65-plussers die ook werken. Wat zijn hun drijfveren? In een kort verkennend onderzoekje voelde ik grote verbinding in de vanzelfsprekendheid en passie in wat wij aan het doen zijn. Voor het eerst hoefde ik niet uit te leggen waarom ik (door)werk.
In gesprek
Ik ging in gesprek met verschillende werkende 65-plussers. Zo vertelt Amber (65): “Ik zou niet anders kunnen dan doorgaan, ik ben daar te bevlogen en gedreven voor.” De drijfveren om door te werken verschillen per persoon. Johan (67) gaat het om “in verbinding blijven met m’n omgeving, en uitdagingen zoeken, zodat ik me mezelf kan blijven ontwikkelen.” Voor Noks (73) gaat het om “iets zinvols betekenen voor anderen, maatschappelijk betrokken zijn, mijn ervaring en talenten zo veel mogelijk benutten.” In lijn met de talenten, doet Wil (71) een mooie toevoeging: “Ik heb meer dan ooit iets te bieden.”
Veranderde beeldvorming?
Ik ervaar nu dat de vraag ‘Werk je nog?’ bijna niet meer gesteld wordt. Welke betekenis heeft dat? Is de beeldvorming al veranderd? Soms is er ook de vraag: ‘Waar is ze mee bezig?’ Dat denk ik zelf ook wel eens. Het helpt dat ik collega-ouderen hierover spreek en we elkaar versterken!
Marieke Schuurman – van der Heyden, orthopedagoog/senioren-coach, Bureau Leef-Tijd.com
